به یاد فریده امیرشکاری
متاسفانه خانواده بزرگ خاوران یکی دیگر از اعضای پر تلاش خود را از دست داد. فریده امیرشکاری در ۱۱ دی ۱۳۹۹ از میان ما رفت. فریده امیرشکاری خود از زندانیان سیاسی دهه شصت بود. همسر وی جعفر ریاحی در تابستان ۱۳۶۷ اعدام شد. او فرزند مشترک خود با جعفر را در زندان بدنیا آورد. علی، سعید و حمید امیرشکاری سه برادر وی بودند که هر سه توسط جمهوری اسلامی کشته شدند. مادر بزرگوار آنها گل بس سلاجقه نیر دو سال پیش در ماه دی از میان ما رفت.
فریده امیرشکاری مانند دیگر اعضای خانواده مقاوم خاوران به دلیل از دست دادن عزیزانش زانوی غم در بغل نگرفت بلکه به مبارزه ادامه داد و شعله های جنبش دادخواهی در ایران را فروزان تر کرد. بسیاری از ما از شنیدن خبر مرگ فریده عزیز شوکه شدیم. اگر علی، حمید و سعید توسط جمهوری اسلامی کشته نمی شدند، اگر خود او به زندان نمی افتاد و مجبور نبود که آن همه سختی را تحمل کند، اگر همسر وی و برادران همسر وی اعدام نمی شدند بطور قطع طول عمر فریده می توانست بسی بیشتر از این باشد. فریده اگرچه به دلیل سکته قلبی فوت کرد ولی جمهوری اسلامی با ظلم و ستمی که به خانواده وی روا داشت در مرگ او نقش داشت.
مبارزه ما برای دادخواهی و فائق آمدن بر عامل اصلی رنج و درد مردم ایران یعنی رژیم اسلامی تا دستیابی قطعی به پیروزی ادامه خواهد یافت و یاد و خاطره فریده در هر قدم از این مبارزه همیشه با ما خواهد بود. با خانواده و بستگان و نزدیکان فریده و همچنین خانواده های خاوران صمیمانه برای فقدان فریده امیر شکاری ابراز همدردی می کنم.
یادش همیشه گرامی است.
حسن صالحی