نفس ها در سینه حبس شده است!
بگذار آرمان زنده بماند!
حسن صالحی
آرمان عبدالعالی متهم است در سال ۹۲ در حالی که کمتر از ۱۸ سال داشته، دوست دخترش غزاله شکور را به قتل رسانده است. گفته می‌شود او پس از بازداشت و در مراحل بازجویی به قتل غزاله اعتراف کرده و گفته بود “من بخاطر عشق زیادی که به غزاله داشتم و او از ازدواج من با خودش امتناع می‌کرد، او را هل دادم و غزاله به قتل رسید”. اما آرمان عبدالعالی بعد از آن اعتراف می‌کند که چنین کاری نکردم و منکر قتل می‌شود.
پرونده آرمان عبدالعالی یکی از پرونده های اعدام است که توجه عموم را به خود جلب کرده است. افراد سرشناس زیادی از خانواده مقتول طلب بخشش کرده اند. رسانه های ایران گزارشات متعددی را در این باره منتشر کرده اند. والدین آرمان به دفعات با نوشتن نامه به خانواده غزاله شکور از آنها خواسته اند که خطای فرزندانشان را ببخشند. عفو بین الملل با اشاره به قریب الوقوع بودن اجرای این حکم، خواستار توقف آن شد و نوشت: مقامات ایران با محکوم کردن افراد زیر ۱۸ سال به اعدام، قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند.
این پرونده شبهات زیادی دارد. جسد غزاله هیچ وقت کشف نشد. حتی دو تن از قضات که متضمن حکم قصاص بودند تردید های در این پرونده داشتند. از سوی دیگر آرمان عبدالعالی اعلام کرده است که بار اول زیر فشار مسئولیت قتل را پذیرفته است. همین شبهات بود که باعث شد اجرای حکم اعدام در بامداد ١١ دی سال ۹۸ متوقف شود. در واقع "اولیای دم" یک ماه به آرمان مهلت دادند که در این مدت درخواست اعاده دادرسی مطرح و پذیرفته شد.
پس از طی شدن این مراحل اکنون بار دیگر آرمان عبدالعالی در آستانه اعدام شدن قرارداد. آرمان عبدالعالی برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی زندان کرج منتقل شده و گفته شده است حکم این کودک‌مجرم ممکن است روز چهارشنبه ۲۱ مهرماه به اجرا در آید.
قتل غزاله شکور هر چقدر فجیع و تکاندهنده باشد کشتن برنامه ریزی شده جوان دیگری را توجیه نمی کند. قتل را با قتل جواب نمی دهند. این دایره باطل هیچگاه پایان نخواهد یافت. بسیاری از کسانی که خواهان بخشش آرمان هستند خود را در غم سنگین از دست دادن غزاله سهیم می دانند و با خانواده محترم وی ابراز همدردی می کنند. قوانین قصاص جمهوری اسلامی متاسفانه خانواده مقتولین را در تصمیم گیری و روند عملی اعدام دخیل می کند. این از اساس غلط است. و حالا که این اختیار به خانواده مقتول سپرده شده است، بسیاری از خانواده مقتول می خواهند که به قوانین قصاص پشت کنند و از اعدام این جوان صرف نظر کنند. حق حیات غزاله عزیز سلب شد ولی ما نباید با سلب حق حیات انسان دیگری جواب این قتل را بدهیم. این انسانی نیست. این وضعیتی است که حکومت اعدام جمهوری اسلامی برای ما بوجود آورده است. در بسیاری از کشورهای دنیا برای کسانی که مرتکب جنایتی مشابه و یا بدتر از آن شده اند حکم اعدام صادر نمی شود. چرا که مجازات ضد انسانی اعدام از قوانین کیفری این کشورها حذف شده است و قانون از حق حیات انسانها دفاع می کند. جنگ اصلی ما با جمهوری اسلامی است که جان انسانها برایش پشیزی ارزش ندارد و دست زدن به قتل نفس را به وسیله ای برای تحکیم قدرت خود در مقابل مردم تبدیل کرده است. اکثریت مردم ایران از این همه کشتار و جنایت سازمان یافته حکومتی که هر روزه اتفاق می افتد خسته شده اند و می خواهند جلوی اعدامها در ایران گرفته شود. "بگذار آرمان زنده بماند" اکنون خواستی است که صدایش از هر سو بلند است و امیدواریم که این صدا منجر به نجات آرمان شود.